Marathi Balbharati Kavita lyrics for second standard standard (2006)
खाली दिलेल्या कविता महाराष्ट्र शासनाच्या बालभारती मराठी पुस्तक इयत्ता दुसरीच्या आहेत ज्या २००६ साली अभ्यासक्रमाचा भाग होत्या.आपण त्यांचा आस्वाद घ्यावा आणि आठवणींमध्ये गुंगून जावे–Pachvichya kavita
माय मराठी – कवी वि म कुलकर्णी | Mazya marathichi godi lyrics in Marathi
माझ्या मराठीची गोडी मला वाटते अवीट
माझ्या मराठीचा छंद मना नित्य मोहवीत !
ज्ञानोबांची – तुकयाची , मुक्तेशाची – जनाईची
माझी मराठी चोखडी रामदास शिवाजींची !
डफ तुणतुणे बोलते उभी शाहीर मंडळी !
मुजऱ्याची मानकरी वीरांचीही मायबोली
नांगराचा चाले फाळ अभंगाच्या तालावर ,
कोवळीक विसावली पहाटेच्या जात्यावर !
माझ्या मराठीची थोरी नित्यनवे रूप दावी
अवनत होई माथा मुखी उमटते ओवी !
Mazya marathichi godi lyrics in English
Maajhyaa maraaṭheechee goḍaee malaa vaaṭate aveeṭ
maajhyaa maraaṭheechaa chhnd manaa nity mohaveet ! Gyaanobaanchee – tukayaachee , mukteshaachee – janaa_iichee
maajhee maraaṭhee chokhaḍaee raamadaas shivaajeenchee !
ḍaaf tuṇaatuṇae bolate ubhee shaaheer mnḍaaḽee ! Mujaryaachee maanakaree veeraancheehee maayabolee
naangaraachaa chaale faaḽ abhngaachyaa taalaavar ,
kovaḽeek visaavalee pahaaṭechyaa jaatyaavar ! Maajhyaa maraaṭheechee thoree nityanave roop daavee
avanat hoii maathaa mukhee umaṭate ovee !
-वंदना विटणकर
एकमुखाने चला गाऊया गाणी नव्या युगाची
सारे मिळुनी चला गुंफूया सरगम सात सुरांची
सा म्हणतो साठी आपण भेदभावना दूर करा
रे म्हणतो रेंगाळू नका रे
सदैव आपुले काम करा
निर्धाराने पुढे जाऊया
पर्वा करू ना कोणाची
सारे मिळून चला गुंफूया
सरगम सात सुरांची
ग म्हणतो गर्व मिरवुनी
सर्व नाश कुणी करू नका
म म्हणतो सुंदर मानवतेचा मंत्र शिका
प म्हणतो परिश्रमाने
फुलवा ज्योत यशाची
सारे मिळून चला गुंफूया
सरगम सात सुरांची
ध म्हणतो जगात केवळ
समानता हा धर्म खरा
नि म्हणतो निर्मलतेचा
मनी वाहुद्या नित्य झरा
सा म्हणतो सामर्थ्याने
उजाळा उषा उद्याची
सारे मिळुनी चला गुंफूया सरगम सात सुरांची
Ekamukhaane chalaa gaa_ooyaa gaaṇaee navyaa yugaachee
saare miḽunee chalaa gunfooyaa saragam saat suraanchee
saa mhaṇaato saaṭhee aapaṇa bhedabhaavanaa door karaa
re mhaṇaato rengaaḽoo nakaa re
sadaiv aapule kaam karaa
nirdhaaraane puḍhe jaa_ooyaa
parvaa karoo naa koṇaachee
saare miḽoon chalaa gunfooyaa
saragam saat suraanchee
g mhaṇaato garv miravunee
sarv naash kuṇaee karoo nakaa
m mhaṇaato sundar maanavatechaa mntr shikaa
p mhaṇaato parishramaane
fulavaa jyot yashaachee
saare miḽoon chalaa gunfooyaa
saragam saat suraanchee
dh mhaṇaato jagaat kevaḽ
samaanataa haa dharm kharaa
ni mhaṇaato nirmalatechaa
manee vaahudyaa nity jharaa
saa mhaṇaato saamarthyaane
ujaaḽaa uṣaa udyaachee
saare miḽunee chalaa gunfooyaa saragam saat suraanchee
वाट | Waat kavita lyrics in Marathi
-कवी अनिल
मला आवडते वाट वळणाची
दाट झाडीची नागमोडीची
हि अलीकडची नदीच्या थडीची
मला आवडते वाट वळणाची
मला आवडते वाट वळणाची
सरघसरणीची पायफसणीची
लवणावरची पानबसणीची
मला आवडते वाट वळणाची
मला आवडते वाट वळणाची
अशी भुलवणीची हुलकावणीची
सागवेळुच्या भर रानींची
मला आवडते वाट वळणाची
मला आवडते वाट वळणाची
जरा अडचणीची चढउतारणीची
घाटमाथ्याची ती पलीकडची
मला आवडते वाट वळणाची
मला आवडते वाट वळणाची
आताची तिथंही कधी कुणाकडची
क्षितीजाकडची पुढची पुढची
मला आवडते वाट वळणाची
Waat kavita lyrics in English
Malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
daaṭ jhaaḍaeechee naagamoḍaeechee
hi aleekaḍaachee nadeechyaa thaḍaeechee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
saraghasaraṇaeechee paayafasaṇaeechee
lavaṇaavarachee paanabasaṇaeechee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
ashee bhulavaṇaeechee hulakaavaṇaeechee
saagaveḽuchyaa bhar raaneenchee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
jaraa aḍaachaṇaeechee chaḍha_utaaraṇaeechee
ghaaṭamaathyaachee tee paleekaḍaachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
aataachee tithnhee kadhee kuṇaakaḍaachee
kṣiteejaakaḍaachee puḍhachee puḍhachee
malaa aavaḍaate vaaṭ vaḽaṇaachee
नंदीबैल
-डॉक्टर सुरेश सावंत
नंदीबैल आला नंदीबैल आला
हसवितो, खेळवितो बालगोपाळाला
लाल गुलाबी मखमालीचे अंगावरती झूल
जगावेगळे रूप बघुनी जीवास पडते भूल
गुबुगुबूच्या तळावरती गाव गोळा झाला
नंदीबैल आला आता नंदीबैल आला
रंगबिरंगी सारे सजले उभे रेखीव शिंग
चमचम चमके भाळावरती चमकदार भिंग
प्रश्न कुणाचा अशी कसाही असो डुलवी मानेला
नंदीबैल आला आता नंदीबैल आला
किणकिण किणकिण गळ्यात घुंगुरमाळा
छुमछुम साथ देतसे पायी पैंजणवाळा
पाठीवरच्या गोणीचेही नाही ओझे त्याला
नंदीबैल आला आता नंदीबैल आला
घराघरातून सूप भरुनी येति दाणे नाणे
वेगवेगळ्या दारावरती वेगवेगळे गाणे
दाणे देईल त्याचे गाणे गाई नंदीवाला
पीक खुशीत डोलतया
-उत्तम कोळगावकर
पीक खुशीत डोलतया भारी
भरला आनंद समद्या शिवारी
बगुन पाचूच रान
आमचा हरला देहभान
आज रानाची शोभा न्यारी
आल्या सर सर भुईवर धारा
ताप मातीचा सरला सारा
समद शिवार फुलून आलं
बगुन मन हे भुलून गेलं
गेल्या भुलून दिशाही चारी
दाट पिकांनी सजली शेतं
पीक मजेत गिरकी घेत
गार वारं हे झुळझुळ वाहत
पानापानात गाणी गात
गती पानात पाकराही सारी
काळ्या आईची कार्य पूजा
राबरबला शेतकरी राजा
उन्हातान्हात घाम त्यांना शिंपला
मला मोत्यांचा मातीत पिकला
आली सोन्याची दौलत दारी
सुंदर सकाळ
सुंदर किती पहाट
घालून केसरसादे शिंपली
पूर्व दिशेची वाट
लाल गुलाबी उडे धुराळा
त्यात मिसळला प्रकाश पिवळा
सूर्याचा रथ चढून आला
आभाळाचा घाट
पक्षी सारे उंच उडाले
मंजुळ गाणी गाऊ लागले
रविराजाची कीर्ती गाती
गोड गेल्याचे भाट
सुगंध सगळा पाकळ्यांतला
काळ्याफुलानी पहा उधळला
चहूदिशांस तो पसरित आला
वारा पाठोपाठ
रंग मनोहर गाणी सुस्वर
वारा झरझर सुगंध सुंदर
प्रकाश पसरे जिकडे तिकडे
शोभेचा हा थाट
बाप
-इंद्रजित भालेराव
शेतामधीं माझी खोप
तिला बोराटीची झाप
तिथं राबतो कष्टतो
माझा शेतकरी बाप
लेतो अंगावर चिंध्या
खातो मिरची भाकर
काढी उसाची पाचट
जगा मिळाया साखर
काटा त्याच्याच का पायी
त्यानं काय केलं पाप
माझा बाप शेतकरी
उभ्या जगाचा पोशिंदा
त्याच्या भली लिहिलेला
रातंदिस कामधंदा
कष्ट सारे त्याच्या हाती
दुसऱ्याच्या हाती माप
बाप फोडतो लाकडं
माय पेटविते चुल्हा
पिठामागल्या घामाची
काय चव सांगू तुला
आम्ही कष्टाचंच खाती
जग करी हापहाप
ऋतू
झुळझुळ वारे वाहू लागले
लाल पालवी तरूवरी
फुलाफुलानी लावल्या वेली
आंबेरे मोहरली
आभाळायचे निळेनिळेपण
कुहूकुहू कोकीळ करी
वसंत आला घरोघरी
ग्रीष्म पातला सूर्य तापला
ऊन कडक जिकडे तिकडे
खूप तापते जमीन तिजवर
जागोजागी पडती तडे
गरम झळांच्या ऐन दुपारी
छाया शोधता गुरे पाखरे
उन्हात खेळू नका बरे
वारे सुटले मेघ उसळले
गडगडती ते आभाळी
वीज कडकडे लखलख करुनि
सर सर सर वर्ष आली
सुटे मातीचा वास चहूकडे
कागद होड्या सोडायाची पावसात मौज असे
शरद येई अन मेघ पळाले
गुबगुब्बीत जणू चहूकडे
हिरवे हिरवे मळे तसे
हिरवी झाडे हिरवी शेते
तुडुंब भरले तळे निळे
चांदण्यात वाटे बागडावे
हेमंताचे दिवस पातले
भारे हुडहुडी अंगात
शेतकऱ्याची गोफण फिरते
गरगर भरल्या शेतात
हवेहवेसे ऊन वाटते
शेकोटीच्या भवती रात्री
गप्पाना भरती येते
उदासवाणा शिशिर ऋतू ये
पाने पिवळी पडती
सोसाट्याचा वार्यासंगे
झर झर झर झर गळती
झाडून पाने झाडे सगळी
केविलवाणी दिसतात
पाचोळा उरतो वाऱ्यात
सहा ऋतूंचे चाक फिरतसे
शिशिर ऋतूही जाईल तेव्हा
वसंत सांगे हळूच मीही
येतो मागोमाग पहा
